معیت با نبی مکرم اسلام می تواند در هر عصری اتفاق بیافتد

به گزارش روابط عمومی دفتر امام جمعه شهرستان زابل:به مناسبت عید مبعث همایش سران طوایف و معتمدین منطقه سیستان به میزبانی طایفه کول و قرارگاه عملیاتی شهید هراتی برگزار شد.

در این همایش حجت الاسلام والمسلمین عزیزی امام جمعه شهرستان زابل ضمن تبریک عید مبعث رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم ضمن قرائت آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح “مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ” بیان نمودند:

توصیه می کنم گاهی اوقات قرآن را ختم کنید و بخوانید و قبل از اینکه شروع به خواندن کنید موضوعی را در ذهن و در نظر داشته باشید و در طول قرائت و تلاوتی که دارید نسبت به آن موضوع حساس باشید به آیه ای می رسید که به آن موضوع شما مرتبط است یادداشت کنید.

یکی از موضوعات در قرآن کریم شخص نبی مکرم اسلام است، اخلاق و سیره رسول خدا در جهات مختلف ، یاران و اصحاب آن حضرت، جایگاه پیامبر اعظم در نزد مخالفین مثل یهود، جایگاه رسول خدا در قیامت، مقام شفاعت وجود قدسی آن حضرت ، عبادت و بندگی آن حضرت،سیاست رسول الله،پیامبر اکرم به عنوان یک فرمانده نظامی در میدان جنگ، عطوفت پیغمبر اکرم نسبت به فقرا و مردم،نگاه و حساسیت آن حضرت نسبت به مسائل سیاسی اطراف و دشمن شناسی ایشان، اینها همه موضوعاتی است که درباره هرکدام از این موضوعات کلی آیه در قرآن کریم می توانید پیدا کنید.

یکی از مهمترین و معروف ترین آیات آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح است”مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ” شخصیتی که آنچه دارد از خدا دارد نه از خودش لذا وقتی که سراجا منیرا تعریف می کند سراج است به سمت ما ، منیر است که نورش از خودش نیست و از خداست.

کسانی که همراه با او هستند دو ویژگی دارند: یک اشداء علی الکفار هستند لذا در قرآن کریم در جایی می فرماید “وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ” غلیظ باش و اخم کن. یک جایی هم می فرماید”فَبِمَا رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ” تو مهربانی تو نرم خویی. پیامبر در میان مردمی مبعوث شد که استدلال نمی فهمیدند و برهان سرشان نمی شد، با اخلاق و گشاده رویی مردم را جذب کرد و هیچ گاه به فکر کشورگشایی هم نبود، مردم یمن در زمان رسول خدا بخش زیادی از آنها مسلمان شدند، رسول خدا کشورگشایی نکرد اخلاق پیغمبر آنها را کشید و جذب کرد.

أشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ ،امیرالمومنین می فرماید در جنگ ها گاه من در جنگ به پیغمبر پناه می بردم ، وقتی که نبی مکرم شمشیر دست می گرفت هیچ دلاوری در برابر ایشان تاب نمی آورد و این وجود مقدس آنقدر لطیف بود که به خاطر ایمان نیاوردن مشرکی شب گریه می کرد که حیف است او ایمان نیاورده است.

می فرماید وَالَّذِینَ مَعَهُ ، کسانی که همراه با پیغمبر هستند، معیت با نبی مکرم اسلام ، اولا یکی از بارزترین مصادیق این معیت در دوران حضور نبی مکرم اسلام تجلی تظاهر و تبلور دارد آن هم وجود اصحاب پاک ، زلال و مصفای آن حضرت است. اصحابی که در تنهایی نبی مکرم اسلام در مکه و در سختی ها و در گرسنگی شعب ابی طالب و در محاصره در شعب لحظه ای پیغمبر را تنها نگذاشتند. اصحابی که در مدینه در بیش از هشتاد جنگ که نوعا هم تحمیلی بود پیامبر اکرم را تنها نگذاشتند. باز شناسی شخصیت هایی که لحظه ای پیغمبر اکرم را تنها نگذاشتند می بایست بازخوانی شود.

معیت با نبی مکرم اسلام می تواند در هر عصری اتفاق بیافتد ، بعد از چهارده قرن می توانیم مصداق این آیه باشیم “وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ” جاودانگی این است.

قرآن مانند خورشید می ماند و همیشه می تابد و جاری است، این ما هستیم که با قرآن باید قابل تطبیق شویم، زمان ، مکان و انسان ها و حوادث باید با قرآن تطبیق داده شوند ، خاصه در این زمان که دشمن سخت به دنبال قلم های اجاره ای و قدم های اجاره ای و اموال اجاره ای و آراء اجاره ای و از همه بدتر به دنبال حنجره های اجاره ای است تا کیان اسلام را منهدم کند. امروز روز معیت با نبی مکرم اسلام است که دشمن همه جانبه در میدان است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.