به گزارش روابط عمومی دفتر امام جمعه شهرستان زابل:مراسم سالروز شهادت شهید محمدحسن درویش پسند، شهید تشخیص هویت شده آرمیده در یادمان شهدای گمنام دانشگاه آزاد اسلامی زابل برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا عزیزی امام جمعه شهرستان زابل ضمن قرائت آیه شریفه ۱۶۹ سوره مبارکه آل عمران ” وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ” بیان داشتند:شهدا زنده هستند یعنی ذو اثر هستند. یعنی مثل چشمه جوشان هستند.چشمه ای که می جوشد نه کهنه می شود و نه تازگی را از دست می دهد و نه تمام می شود.
“عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ” شهید نزد خدا رزق می گیرد آن رزق چیست؟ اولا رزق با کسب متفاوت است. کسب آن چیزی است که شما هم در مسائل مادی و هم در مسائل معنوی به دست می آورید. اما رزق عبارت است از آنچه که خدا متعال به واسطه ظرفیت درونی شما به شما کرامت می کند و چیزی نیست که شما بروید دریافت کنید مانند باران بر شما می بارد. شهدا تا ابد مانند باران رحمت الهی بر ایشان می بارد.
رزقی که خدا به شهدا می دهد تفاوتی با دیگران دارد و آن هم این است که کسی که از دنیا می رود و رزقی هم خدا به او می دهد. آن رزق در عالم برزخ و قیامت به او می رسد اما شهدا در دنیا هم هنوز رزق شان هست. این تفاوت عمقی شهید با دیگری است. یعنی چه؟ یعنی شهید محمد حسن درویش پسند ما که منت سر ما گذاشت و همراه دوست عزیز خویش به شهر ما آمد. یعنی او واسطه شد که خدا به ما رزقی بدهد که ما با پناه گرفتن به اینها آبرو کسب کنیم. جنگ احد که تمام شد از مسلمین خیلی ها به شهادت رسیدند. پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: برای شهدا گریه کنید و به یادشان باشید اینها زنده هستند.
رزقی که خدا به شهدا می دهد این است که آنها را واسطه می کند. ذات اقدس الهی سبب ساز است. مسبب الاسباب است. آب گیاه را سبز نمی کند. خداست که در آب قابلیتی می گذارد که موجبات سبزی گیاه شود و الا آبی هم هست که اتفاقا سبزه را خشک می کند پس آب به سبزه حیات نمی دهد گاهی هم ممات می دهد. آنی که حیات می دهد خداست.
یک کسی می میرد می شود شوره زار و یک کسی هم می میرد سبزه وجود من و شما را حیات می دهد. پس خدا به شهید رزق می دهد که شهید واسطه فیض الهی برای دیگران باشد. از خانواده شهید گرفته تا همه. یک دانشجوی دلش می گیرد می آید و محضر این دو فرزند زهرا مرضیه سلام الله علیها می نشیند و درد دلی می کند. قرآن می گوید که اینها زنده هستند. زنده هستند یعنی سمیع و بصیر و ذواثر هستند. خدا او را واسطه می کند که آن دانشجوی عزیز ما سبک شود و از آن سنگینی رها شود. خدا به شهید مقام شفاعت می دهد. خدا نام و یاد او را زنده نگه می دارد.
درسالی که شهید محمد حسن درویش پسند ما به شهادت رسیده است چند جوان هم سن و سال ایشان هم به مرگ طبیعی از دنیا رفتند؟ آیا کسی آنها را می شناسد؟ آیا کسی سراغی از آنها می گیرد؟ نه اما تا زمان زمان است نام شهدا بر تارک عام هست.چهارده قرن از جنگ بدر گذشته است وقتی می گویند بدریون همه لذت می برند. الان در کنار شهید محمدحسن ما شهید دیگری است و نمی دانیم که کیست. مسلمان است یا مسیحی است؟ مانند شهیدی که در زاهدان بود. شیعه است یا سنی است؟ هیچ نمی دانیم اما می دانیم که واسطه فیض است.
شهدا یک تجربه هستند این تجربه می گوید وقتی از خودت برای خدا گذشتی خدا همه عالم را قبضه و تقدیمت می کند. فقط کافی است که از خودت عبور کنی. اگر ما از وقت و عمرمان برای خدا و اعتلای دین عبور کنیم مانند شهدا عزیز می شویم.